Femke is freelance content creator voor o.a. Apple & Fashionchick Girls en auteur van het boek Fuck the quarterlife crisis. Ze noemt ondernemen in deze Goaldigger Talk één grote learning. “Eén van de grootste learnings op dit gebied, is denk ik geweest om mezelf op waarde te leren schatten. Nu weet ik wat ik waard ben en durf ik dat te vragen.” Lees snel verder: Femke neemt je mee in haar loopbaan, vertelt  over haar inspirerende missie en wat er allemaal komt kijken bij het najagen van haar goals.
Foto: Fleur Joesten

 

Waar sta je nu precies en hoe ben je daar gekomen?

Femke: “Ondernemer worden is beslist niet iets wat ik had gepland. Toen ik na mijn stage bij Fashionista (nu: Fashionchick Girls) en Glamour voor hen mocht blijven freelancen, besloot ik in plaats van te werken in de plaatselijke kroeg steeds meer freelance-klussen aan te nemen. Toen ik eenmaal was afgestudeerd ging dit zo goed en had ik het zo naar mijn zin dat ik niet eens meer heb gesolliciteerd naar een vaste baan. Ik vind het leuk om voor uiteenlopende opdrachtgevers te werken en mijn eigen tijd in te delen. Klinkt nu misschien als een rooskleurig verhaal, maar ook bij mij ging het niet zonder slag of stoot. Zeker omdat ik na een jaar niet lekker in mijn vel zat en last kreeg van hyperventilatie-aanvallen en angsten. Ik had enorm hard gewerkt voor waar ik terecht was gekomen, maar toen kwamen de vragen als ‘is dit het nou?’ en ‘is dit wat ik écht wil?’. Oftewel: de quarterlife crisis. Ik heb destijds besloten om hulp te zoeken in de vorm van een coach en dit heeft me op persoonlijk vlak enorm vooruit geholpen. Ook op zakelijk vlak is hier iets moois uitgekomen: mijn boek Fuck the quarterlife crisis. Hierin deel ik openhartig mijn persoonlijke ervaring met prestatiedruk en hoge verwachtingen, en heb ik onderzocht hoe het komt dat zoveel young professionals samen met mij kampen met stress en burn-outgerelateerde klachten. Ook deel ik hierin praktische tips en waardevolle inzichten die je direct kunt toepassen om hier op effectieve wijze mee om te gaan. Dit boek is eind 2017 uitgekomen en heeft zelfs een tweede druk gekregen. Al ben ik misschien nog wel het meest trots op de hartverwarmende berichtjes die ik nog steeds zo nu en dan van lezers mag ontvangen die vertellen hoe waardevol ze het boek vonden.”

Wat is op dit moment je goal?

Femke: “Het is mijn wens om een vak als ‘Persoonlijke Ontwikkeling’ op te nemen in het standaard vakkenpakket op middelbare scholen. Nu ik me naar aanleiding van mijn boek  meer bezighoud met mentale gezondheid dan ooit tevoren, vroeg ik me ineens af: hoe is het namelijk mogelijk dat je met een vak als Biologie tot op cellulair niveau alles over je lichaam leert, maar hier niet eens een hoofdstuk wordt gewijd aan mentale gezondheid? Hoe kun je je rugzak vullen met kennis als deze al is gevuld met ‘prestatiedruk’, ‘verwachtingen’ en ‘faalangst’? En dit terwijl er van je wordt gevraagd grote keuzes te maken voor de toekomst terwijl je nog druk zoekende bent naar je eigen identiteit. Op veel middelbare scholen worden er natuurlijk al zaken aangeboden als faalangsttraining, maar ook hier gaat het, sprekend uit eigen ervaring, op twee verschillende vlakken mis. 1: Scholieren met faalangst worden apart genomen en als er iets is wat je niet wilt zijn op de middelbare school dan is het wel ‘apart’ of ‘anders’. 2: Het zendt onbewust een signaal uit dat het niet ‘normaal’ is om te kampen met mentale problemen en dat er vooral niet klassikaal over gepraat mag worden. Het wordt behandeld als een probleem dat volledig ligt bij de desbetreffende leerlingen. Niet bij de maatschappelijke cocktail waarin prestatiedruk, hoge verwachtingen en sociale (media)druk hoogtij vieren.”

Welke acties onderneem je om jouw goal te bereiken?

Femke: “Ik heb inmiddels een partij gevonden die zich aangesproken voelde door mijn missie die ik destijds deelde via LinkedIn. Met die partij werk ik inmiddels nauw samen om dit te gaan verwezenlijken: #RECHARGE. Op dit moment zijn we de opties aan het verkennen om een stichting op te richten waarmee we ons hier volledig op kunnen focussen. Dit richt je echter niet van de ene op de andere dag op en vraagt dus om een heleboel tussenstapjes.”

Wat zie jij als jouw grootste uitdaging bij het bereiken van je doelen?

Femke: “Ieder groot doel bestaat natuurlijk uit meerdere kleine doelen. Vooral het formuleren van die kleinere doelen is soms lastig. Ik weet wat mijn stip aan de horizon is, maar het is nu aan mij om stap-voor-stap de juiste route te formuleren. En niet onbelangrijk: er in de tussentijd ook van te genieten dat ik aan zo’n groot project werk dat hopelijk veel positieve impact gaat hebben.”

Op welke prestatie tot nu toe ben je het meest trots op?

Femke: “Dat is toch wel het schrijven van mijn boek Fuck the quarterlife crisis geweest. Het is een enorm persoonlijk boek waarin ik mezelf zeer kwetsbaar opstel, maar ik denk dat juist hierin de kracht ligt. Ik hoop hiermee herkenning en erkenning te bieden aan leeftijdsgenoten die net als ik soms het gevoel hebben dat iedereen hun zaakjes op orde heeft behalve zijzelf. Dat anderen de ene na het andere succes boeken, terwijl jij het niet eens voor elkaar krijgt om je bh bij je onderbroek te matchen. Natuurlijk weten we allemaal dat het perfecte plaatje dat via social media wordt gedeeld eenzijdig is, maar je moet het ook zo voelen. Bovendien is jezelf kwetsbaar opstellen ook een kracht die we best meer tot uiting zouden mogen laten komen.”

Kan je iets noemen waar je veel van geleerd hebt?

Femke: “Ik denk dat ondernemen één grote learning is. Eén van de grootste learnings op dit gebied, is denk ik geweest om mezelf op waarde te leren schatten. Toen ik net begon had ik niemand om mezelf aan te spiegelen en ging ik akkoord met ieder bedrag dat me werd aangeboden. Nu weet ik wat ik waard ben en durf ik dat te vragen. Dit betekent echt niet dat ik spijt heb van die keren dat ik met veel te lage bedragen akkoord ben gegaan. Het heeft me namelijk ook iets geleerd en dat maakt het ook waardevol.”

Wat is jouw favoriete work look?

Femke: “Een midi-dress! Hierin voel ik mezelf heel vrouwelijk en zelfverzekerd, bovendien zit het heel comfortabel. Het is mijn go to outfit wanneer ik een lezing, workshop of training geef. Het ziet er voor het oog heel gekleed en netjes uit, maar voor je gevoel wandel je rond in je pyjama. The best of both worlds!”

Wie zie jij als goaldiggers?

Femke: “Er zijn zóveel toffe vrouwen om te noemen, maar top of mind kies ik nu voor Eve Tomaszewski, Charlotte van ’t Wout en Emilie Sobels. Voor mij krachtige voorbeelden van self-made goaldiggers. Het zijn in mijn ogen stuk voor stuk vrouwen met een sterke visie en daadkracht om hun goals na te jagen en te verwezenlijken. En bovenal vrouwen die –in mijn beleving- trouw blijven aan zichzelf en niet bang zijn om ook hun kwetsbare kant en failures te laten zien. Heel leerzaam en inspirerend!”

Wat is het beste advies dat je ooit gekregen hebt?

Femke: “Door deze vraag besef ik me dat ik zelf eigenlijk nooit adviezen op zakelijk vlak aanneem, haha. Ik weet namelijk zelf heel goed wat ik wil en heb altijd al een enorme zelfdiscipline gehad om mezelf te motiveren. Zelfs wanneer de hele klas op stelten stond, kon ik op mijn gemakje mijn huiswerk zitten maken. Focus is dus nooit mijn probleem geweest. Al kan mijn verloofde soms wel onderstrepen wat ik eigenlijk al diep vanbinnen weet en me hierdoor net dat beetje meer zelfvertrouwen geven om bijvoorbeeld de confrontatie aan te gaan.”

Wat zeg je tegen jezelf als je een moment hebt waarop je het even niet zit zitten?

Femke: “Dit is natuurlijk afhankelijk per situatie, maar wanneer ik echt veel weerstand bij bijvoorbeeld het uitvoeren van een opdracht voel, vraag ik mezelf af: wat is er aan de hand? Als ik de tijd neem om even naar mezelf te luisteren, komen er vaak meer antwoorden naar boven dan alleen ‘Ik zie het niet zitten’. Er ligt hier namelijk altijd een onderliggende reden aan ten grondslag. Dit kan simpelweg zijn ‘Het is vrijdagmiddag, dus ik ben moe’, maar ‘de communicatie met de opdrachtgever verloopt niet fijn voor mij’. De tweede vraag die ik mezelf dan stel is: “Wat kan ik nú doen om het op te lossen?” Het antwoord hierop, voer ik dan ook direct uit.”

Hoe zorg jij voor peace of mind terwijl je een druk leven leidt? 

Femke: “Ik ga vrijwel iedere dag wandelen. Het liefst ’s ochtends voordat ik aan het werk ga. Ik vind het een heerlijk begin van de dag. Het zorgt er niet alleen voor dat je met een frisse blik de dag begint, maar ook dat je dag meteen ‘succesvol’ voelt omdat je al iets goeds hebt gedaan. Verder is het voor mij echt een harde grens om niet in de avonden of weekenden aan het werk te zijn. Behalve wanneer ik me écht geïnspireerd voel en hier zin in heb.”

Hoe belangrijk is jouw innercircle bij het bereiken van je goal? 

Femke: “Heel belangrijk! Mijn verloofde is op dagelijkse basis een enorme support voor me. Wanneer we ’s avonds aan het eten zijn of wanneer we samen gaan wandelen, vind ik het fijn om ook werk gerelateerde dingen met hem te bespreken. Zoals eerder aangegeven kan hij vaak onderstrepen wat ik eigenlijk al diep vanbinnen weet en me hierdoor net dat beetje meer zelfvertrouwen geven om bijvoorbeeld de confrontatie aan te gaan. Verder voel ik me ook heel gesteund door mijn familie en vriendinnen.”

Wat is jouw definitie van succes?

Femke: “Met een glimlach naar mijn bureau wandelen. Ik kijk zelden op tegen een werkdag. Het lijkt me vreselijk om in het weekend al op te kijken tegen maandag. Dit betekent natuurlijk niet dat ik niet fijn vind om vrij te zijn, maar ik geniet ook oprecht van mijn werk. “The only way to do great work, is to love what you do,“ heeft Steve Jobs ooit gezegd. Iets waarop ik niets anders kan doen, dan enthousiast knikken vanachter mijn laptop. Dat is succes voor mij.”

In het kader van sharing is caring, heb je nog tips voor onze lezers die zelf een goal nastreven?

Femke: “Breek een groot doel op in kleine stukjes. Het probleem is echter dat de meeste mensen vaak alsnog te grote doelen formuleren. Een goed klein doel geeft antwoord op de vraag: ‘wat kan ik nú doen?’. Een simpel voorbeeld van mezelf: ik wilde al maandenlang leren handletteren. Het eerste kleine doel wat ik voor mezelf had geformuleerd was: leer een letter schrijven. Maar eigenlijk was dit al een te groot doel. Toen ik mezelf afvroeg ‘Wat kan ik nú doen?’ om dit doel te bereiken, was het antwoord: fineliners kopen om daadwerkelijk te kunnen handletteren. Geloof me: het formuleren van dit soort mini-doelen geeft veel meer voldoening en houd je gemotiveerd ook het volgende te bereiken.”